13 maart

Vandaag zijn we verhuisd naar een dorp terug, richting de ferry. We zijn tot aan de zuidkant van het eiland gefietst en om daar te komen hebben we drie levensgevaarlijke klimmen moeten doen met de fiets, deels fietsen, maar deels duwen omdat fietsen niet lukt zonder achterover te kiepen.

Nu zijn we in de loop van een aantal dagen weer terug naar het noorden aan het gaan, elke dag één klim. Vandaag slapen we in een gezellig hutje, waar we weer in de watten gelegd worden door onze gastvrouw.

14 maart

Airco staat vol te loeien, dus het is binnen een aangename temperatuur. Dat betekent eerst weer een keer ochtendgymnastiek. Op de dagen dat we niet veel hoeven te fietsen, we airco hebben, zin hebben en internet hebben, zoeken we op de iPad onze Workout-app erbij en gaan we een beetje buikspieren en van alles wat oefeningen doen. Het voordeel van een fietsvakantie is, dat ik zoveel energie verbruik dat mijn winterbuik van de feestdagen, het zitten, snoepen en biertjes drinken, inmiddels een beetje begint op te lossen ;-)

Na het sporten aan het ontbijt: een stuk ananascake met slagroom, drie boterhammen met jam, twee boterhammen met ei, spek, worst, één boterham met suiker, een kwart ananas, drie bakken koffie, zijn we klaar voor de 30 kilometer die we vandaag op het programma hebben staan.

We gaan weer terug naar het vaste land (Trat) waar we hopelijk op tijd zullen zijn om nog even de tas te laten repareren die kapot is gegaan (taak voor Anne) en naar de kapper te gaan (taak voor Arco).

De fietstocht naar Trat viel mee, tussendoor een stukje met de ferry, dus wel relaxte tocht.

Eerst maar op zoek naar een kapper; die zijn nooit ver uit de buurt als je in de stad bent, dus snel een knipster gevonden. Communicatie gaat weer lastig, maar een beetje aanwijzen en de tondeuse doet hier ook bzzzzzzz en knippen is natuurlijk makkelijk uit te beelden. Ik mag plaatsnemen in de stoel, die nog helemaal onder het haar zit van het vorige slachtoffer. Vervolgens wordt eerst mijn hele hoofd ingeborsteld met talkpoeder, zal wel zo horen denk ik dan maar. Het kleine vrouwtje moet letterlijk op haar tenen lopen om er bij te kunnen, dus ik denk "ik zal ff onderuit gaan zitten", maar dat is niet de bedoeling, hop rechtop.

Uiteindelijk toch tevreden met het resultaat, ik kan er weer ff tegen.

Vervolgens naar de markt, voor een naaimachine-vrouwtje of mannetje. Het mooie van in een land als dit, is dat er altijd wel een mannetje of vrouwtje in de buurt is die precies datgene doet wat je nodig hebt, dus we hadden snel iemand gevonden die onze tas weer kon maken.

Terwijl wij de markt afstruinen voor gekookte banaan in stickie rice, kipspiesjes, soort van kleine tortillatjes met ei en kokos, mango met stickie rice en twee heerlijke vruchtenshakes, wordt onze tas weer gemaakt, voor het gigantische bedrag van €1,-.

15 maart

Lekker vroeg op en 100 km op het programma. We komen weer op bekend terrein. Het einddoel is een plek waar we al eerder geslapen hebben, 5 weken geleden.

We hadden een heerlijk relaxte fietsdag, langs de kust omhoog. Bij aankomst bij de bungalowtjes werden we warm onthaald door de vriendelijke eigenaar die we dus eerder ook al hadden ontmoet. We hebben snel de spullen neergegooid, zwembroek aangetrokken en zijn naar het strand gegaan om af te koelen (al is dat wat lastig in water van een graadje of 30. Nog even een kijkje genomen in de viskwekerij en daarna savonds natuurlijk weer aan het seafood, ditmaal inktvis.

16 maart

Net als gisteren vroeg op, langs de kust ruim 100 kilometer. Onderweg nog even lekker twee uurtjes aan het strand gelegen en daarna naar Rayong, waar we slapen.

17 maart

Vandaag naar Pattaya, ook wel bekend (of berucht) als sex capital van zuid-oost-Azië. Op de hoek van elke straat worden de verboden vruchten voor een appel en een ei aangeboden. Omdat we altijd proberen zoveel mogelijk mee te doen met het reilen en zeilen van de bestemming waar we zijn, hebben we ons allebei getrakteerd op een half uur vleselijk genot: Annemarie in de vorm van een paar heerlijke bruine harde broodjes met nootjes en een tongmasserende vegetable salad. Ik in de vorm van een curry die me laat kirren van plezier. En wat is een echte Thaise verwenbeurt zonder happy end; omdat we toch al het pad der zondaars aan het betreden zijn, hebben we ons door de dames van de Mac Donalds tot een hoogtepunt laten brengen met een Sunday chocolade en een heerlijk ijsje, grrrrr.

Pattaya, een stad waar hedonisme dus de scepter zwaait. Super toeristisch en heel veel mensen hebben hier een tweede (of derde) huis om te kunnen genieten van zee, zon, lekker eten, en ja, soms dus ook van de dames.

We waren al om 12 uur hier en we hebben een prima hotel met zwembad, waar we eerst even lekker ingesprongen zijn om een beetje af te koelen. Daarna zijn we op ontdekkingstocht de stad in gegaan, waar dus van alles te beleven is; best een mooi strand, een miljoen restaurantjes en barretjes, waterparken, malls waar je eindeloos kan shoppen (en genieten van de klimaatbeheersing, want buiten is het overdag een graadje of 35). Er hangt over het algemeen een prettige, relaxte vakantiesfeer, dus we hebben maar meteen een nachtje bijgeboekt, zodat we morgen nog een dag hier rond kunnen banjeren.

18 maart

Vandaag dus een dag niet fietsen, en daarom heerlijk uitgeslapen tot 7 uur. Daarna genoten van ons ontbijtbuffet, we zitten nog een beetje in de fietsmodus dus we hebben ons helemaal volgestouwd. Vervolgens zijn we naar het 3D artmuseum geweest, zeer de moeite waard! Er waren een heleboel 3D schilderingen waar je op en in kon (zie ook de foto's en film, dan wordt het wat duidelijker). We hebben weer een rolletje vol geschoten.....

De supermarkt.

In Nederland heb je de jumbo, dirk, appie en nog een paar andere supermarkten. Hier in Thailand de 7eleven. In een klein dorp zijn er minstens tien, in een dorp ter grootte van Papendrecht zouden er minstens 100 te vinden zijn. Nooit ben je verder dan twee blokken verwijderd van deze heerlijke plek. Minstens vier keer per dag zijn we er te vinden; eenmaal voor een ijsje, eenmaal voor een bananenbroodje en tweemaal om af te koelen als we oververhit worden. Niets is lekkerder dan met een bezweet lijf en rode kop van de hitte (overdag 40+) de oranje-rood-groene kleuren van het logo op te zien doemen, af te remmen, van je fiets te springen, de oase van koelte binnen te stappen door de schuifdeuren en met de armen boven het hoofd voor één van de airco's te gaan staan om vervolgens uit de vriezer die meteen rechts om de hoek bij de ingang staat een cornetto te vissen.

De 7eleven is voor mensen met de niet-Nederlandse mentaliteit van het leven in het hier en nu. Vrijwel alle producten worden verkocht in portie-verpakkingen, per stuk of per éénpersoonsportie ingepakt. Hier geen huismoeders die rondlopen met volgeladen karren, een om snoep jengelend kind meesleurend (hier zijn geen eens winkelkarretjes en jengelende kinderen) Hier geen in de weg schuifelde bejaarden die perse op vrijdagavond de boodschappen moeten doen op het moment dat iedereen de "grote boodschappen" doet.

Het leven is hier overzichtelijk; als je nu trek hebt in een banaan, loop je naar de dichtstbijzijnde 7eleven, pak een per stuk verpakte banaan, loop naar de kassa, reken hem af en laat hem in een plastic zakje stoppen, neem hem mee, haal hem uit het plastic zakje, haal hem uit de plastic verpakking, haal hem uit de schil en smullen maar. Het plastic zakje, de plastic verpakking en de schil kunnen in de prullenbak die, als je de schuifdeur uitloopt, direct links staat, naast de ATM.

Ze hebben er trouwens ook heerlijke koffie (americano, espresso, latte, cappuccino, wat je maar wilt voor 25 Baht (ongeveer €0.70)