6 maart

6.30 op de fiets, na een ontbijt met bananen met pit (weer zoiets, wie verwacht nou pitten in zijn banaan?!)

Vandaag rijden we de hele dag door de dichte jungle aan de zuidkant van de cardamom mountains. Adembenemend, links en recht van de kronkelende weg dikke jungle, op 100 km maar twee dorpen. Geen meter was vlak we hebben meer dan een kilometer geklommen en gedaald, maar genoten van elke meter. We hebben onderweg mooie planten, bloemen en bomen gezien, maar ook hornbills en apen. In deze regio komen zelfs nog olifanten en tijgers voor in het wild (mede dankzij de roerige geschiedenis met burgeroorlog heeft er nog niemand de kans waargenomen om de boel hier te ontbossen / ontwikkelen / verpesten, elk voordeel heb z'n nadeel.....)

We waren van plan om in een soort van bungalowtjes aan de rivier in Tatai te overnachten, maar bij aankomst bleken ze vol dus zijn we weer low-budget bij de buren beland, maar daar hebben we ook wel een grappig hutje. Ongeveer 6 kilometer stroomopwaarts zijn watervallen waar we ook ff een kijkje zijn wezen nemen, helemaal super, een kuit-massage van het stromende water, aan alle kanten omgeven door jungle.

7 maart

Vanmorgen eerst op jacht naar pleepapier. Das soms lastig in de low-budget opties, maar toch wel handig als je moet kakken. Daarna inpakken en door. We laten de jungle achter ons en gaan naar Koh Kong City, de laatste stop in Cambodja. Bij aankomst hebben we het eerste restaurant met WIFI opgezocht, na vier dagen buiten het bereik van het wereld wijde web, kunnen we weer nieuwtjes bekijken en de route verder uitstippelen.

Nadat we de spullen in het hotel hebben gedumpt, zijn we naar het strand gefietst, alwaar ik nu in mijn hangmat dit stukje typ.

Nog even verder over vandaag: op het strand staat een hutje, waarvan het niet helemaal duidelijk is, of het een restaurant is, we hebben trek dus gaan op onderzoek. We stappen binnen en de eigenaar komt op ons aflopen.

"Kunnen we hier wat eten, is dit een restaurant?"

"Ja"

"Wat heeft u voor ons?"

"Eten en drinken"

"Wat dan?"

"?!?!....... kijkt ons schaapachtig aan"

"Heeft u een menukaart?"

"Ja"

"Mogen we die zien?"

We krijgen de menukaart, helemaal vol met lekkere dingen

"Nou dan dit en dit graag, we wijzen de plaatjes aan"

"Dat hebben we niet"

"Wat heeft u dan wel?"

En uiteindelijk krijgen we toch wat lekkers voorgeschoteld.

We blijven ons verbazen over de verbazing waarmee je aangegaapt wordt als je probeert iets te bestellen, overal waar niet veel toeristen komen, vallen de mensen bijna van hun stoel als je een bord eten of twee koffie bestelt, bijna nooit krijgen ze het voor elkaar om in één keer datgene te brengen wat we bestellen. Van de bestelling even opschrijven hebben ze nog nooit gehoord, dus zelfs als we bijvoorbeeld een cola, een water en een broodje bestellen, komen ze drie keer terug om te vragen wat we nou precies wilden....

8 maart

Vandaag nemen we afscheid van Cambodja, met pijn in het hart. Cambodja, het land van trouwerijen, blokken ijs, vijf mensen op de brommer en - helaas - de grote hoeveelheid afval die overal neergemieterd wordt.

Nog even over de trouwerijen: deze periode van het jaar, na het oogstseizoen is de tijd van de trouwerijen. Als je het maar enigszins kan betalen, gaat dat als volgt: je huurt een grote partytent, 300 stoelen, tafels. Je slaat eten en drinken in. En het belangrijkst, je schaft twee palen aan van een meter of acht, in iedere paal hang je een megafoon, je laat zo hard mogelijk oer-irritante pingpingpongplonplangpling-muziek schallen. Dat de megafoons het niet aankunnen en kermen en kraken, maakt niet uit, als het maar hard is. Vervolgens komt de visite, meestal zo weinig dat de tafels gezellig allemaal half leeg blijven en iedereen zit verveeld zijn tijd uit te zitten. Dan zijn de Nederlandse bruiloften met goed bedoelde WC-rollen liederen, langdradige toneelstukjes en tenenkrommende levensloopvoordrachten nog zo gek niet.....

Vannacht slapen we in Trat, een gemoedelijke kleine stad.

9 maart

Vanuit Trat hebben we de ferry naar Koh Chang genomen. Naarmate we dichter bij het eiland komen, kunnen we steeds beter de dikke jungle bewonderen die het eiland helemaal bedekt. Het eiland is een kilometer of 30 lang en er lopen nauwelijks wegen naar het binnenland, bijna alles speelt zich aan de kust af.

De eerste nacht sliepen we in een goedkopie, soms is dat ineens onverwacht goed, maar soms is het niet veel soeps; nu dus de laatste optie. De gangen leken een beetje op de gevangenis die we in Phnom Penh bezochten, een beetje duistere sfeer.

Snel spullen neergegooid en lekker naar het fantastisch mooie strand gegaan, waar we lekker hebben gezwommen en gerelaxed. 's Avonds nog even een rondje gelopen en gefietst op zoek naar een afzakkertje en een ontbijt voor de volgende dag. Er zitten in de straat een aantal gezellige restaurantjes, maar ook een rits dubieuze barren; de klanten, wat oudere net een beetje te dikke mannen, spelen poolbiljart. De "gastvrouwtjes", Thaise dames met net iets te korte kleding, zorgen vanuit hun foute rode leren barkrukken dat de mannen gezelschap hebben en blijven drinken. Wat zich vervolgens afspeelt, hebben we niet gezien, maar dat laat zich raden.....

10 maart

We laten het ongure "guesthouse" achter ons om verder naar het zuiden te fietsen, een deel van het eiland waar veel minder mensen komen. De weg er heen is, volgens de reisgids, gevaarlijk, steil, bochtig en niet geschikt om te fietsen...... dat hebben we geweten; veel steile klimmetjes, tot wel 28% omhoog. Als we niet voldoende op ons stuur gingen hangen, klapte we met fiets en al achterover.

Uiteindelijk toch veilig aangekomen in een soort van verborgen paradijs. Prachtig strand met wuivende palmbomen en andere mooie groene bomen op het strand. Een paar kleine guesthouses en restaurantjes, direct aan of op het strand. En we hebben hier een heerlijk comfortabele kamer. Heerlijke grote zachte handdoeken, keurig opgevouwen tot twee zwanen, liggen op ons kingsize bed. Een heerlijke douche roept ons toe om het zweet van de tocht af te spoelen.

We duiken de zee in om vervolgens in de strandstoelen te belanden en een beetje te koekebakken en een boekie te lezen.

's Avonds zijn we aangeschoven bij een restaurantje waar de bbq al stond te roken; vissen, inktvis en grote garnalen direct uit de Thaise golf lagen klaar om gebakken te worden. Maar op de menukaart stonden zoveel lekkere dingen dat we de bbq maar naar morgen verschuiven. De vriendelijke gastheer en zijn vrouw, de kokkin, kwamen af en toe de tafeltjes langs om een babbel te maken en te zorgen dat niemand iets te kort zou komen.

11 maart

Just another day on a tropical island.

12 maart

Vandaag zijn we op stap geweest, samen met een stuk of 200 Aziaten op snorkeltour. Een aantal eilandjes en stranden afgevaren om te snorkelen in het kraakheldere water. Super om in het lekker warme water te dobberen en van de kleuren en vormen van het koraal en de vissen te genieten.

De BBQ en het fruit aan boord maakte het helemaal compleet!