29 mei

Vandaag een niet-fietsdag. Nadat we heerlijk geslapen hebben, zijn we Mertola ingegaan. Een aantal leuke musea over waar we oa een replica van een huisje met inrichting van ong 100 jaar geleden hebben gezien en een replica van een huis uit de tijd van de Moren. Verder hebben we uiteraard het kasteel beklommen en de oude stad. Mertola ligt spectaculair op / tegen de rotsen tussen twee rivieren, vroeger een strategische plek.

Van Tiemen wisten we dat Joyce hier woont en werkt dus die zijn we ook even op wezen zoeken, erg gezellig. Zoals het een echte toerisme-medewerker betaamt, kregen we gelijk kaartjes en tips aangeboden, super!

‘s Middags hebben we op ons terras lekker een boekie zitten lezen. Daarna zijn we lekker uit eten gegaan, als vanouds een pizza met een salade naar binnen geschoven met natuurlijk een groot glas wijn..... In het restaurant kwamen we ook weer de man tegen waarmee we eerder ook al hebben zitten babbelen, hij spreekt vloeiend Portugees maar ook Duits en hij vroeg zich af of wij nou dialect van Duits spreken of Nederlands. Toen ik em vroeg naar zijn woonplaats, bleek hij overal op de wereld te wonen, daar waar zijn boot em bracht.

30 mei

Vandaag naar de kust gefietst, mooie route maar wel 1200 meters op en ruim 1200 neer, dus vrijwel geen stukje vlak. De omgevingen was super en nu staan we in Monte Gordo, vlakbij de Spaanse grens.

31 mei

Vandaag was het idee om naar de camping in Tavira te gaan, een klein stuk fietsen, iets van 30 kilometer kriskras over kleine weggetjes min of meer evenwijdig aan de kust. Langs sinaasappelplantages, kruidenkwekerijen, dus de meest heerlijke mediterrane geuren kwamen onderweg gratis onze neuzen binnenwaaien.

Vlak voor onze aankomst bij het dorp stonden we ineens voor een loop / fietsbrug die afgesloten was omdat hij half ingestort was. We hebben de stoute schoenen (lees slippers) aangetrokken en de tassen van de fietsen afgehaald en toch de brug overgestoken, eerst met de tassen en vervolgens met de fietsen. Bij het opladen van de fietsen verloor een tas z’n evenwicht en rolde van het talud door de modder in het stroompje onder ons. Annemarie sprong als een haas over het hek in de modderige rivier waar de tas langzaam wegdreef. Uiteindelijk heeft ze de tas gelukkig weten te redden, maar zat wel tot aan de knieën onder de modder. In Tavira aangekomen is ze de plaatselijke fontein ingedoken om eea weer af te spoelen. Van een afstandje zag de opgedroogde modder eruit als een stel kinkie laklaarzen, maar de geur was zodanig dat schoonspoelen in de fontein toch de beste optie was.

Tavira is een leuk stadje, wel toeristisch. Na een bak koffie en bezoek aan de supermarkt zijn we naar de camping gegaan. Er zou een camping zijn op een eilandje vlak voor de kust, maar helaas bleek de camping pas in juni open te gaan, en het is vandaag dus 31 mei.

Toen zijn we maar doorgefietst naar Olhão, een geinig vissersdorp waar wel een camping is, die ook nog eens het hele jaar geopend is. We hebben ons tentje opgezet en Annemarie heeft de modder van de tas schoongespoeld en ook datgene wat bovenin de tas zat - en dus ook vies was geworden omdat de tas niet goed waterdicht dichtgemaakt was, we verwachtten immers geen regen - schoongemaakt. Vervolgens zijn we het zwembad ingedoken.

1 juni

Vannacht heerlijk geslapen ondanks de keiharde muziek van het festival wat naast de camping plaatsvond. Zelfs in onze tent met oordoppen in liepen we nog bijna gehoorschade op. Vanmorgen eerst een natuurpark bezocht en nu zitten we te wachten op de boot om naar een eilandje voor de kust naar het strand te gaan.

Het strand was super, lekker zand, blauwe zee, wel koud water dus van zwemmen kwam niet zoveel. Daarna hebben we genoten van kippenborst met passievruchten, snijboontjes met pindakaassaus en gecarameliseerde garnalen.

2 juni

Evenals gisteren was het weer een pokkeherrie ‘s nachts. Er is een soort motoren / muziek bijeenkomst. Aan het begin wel grappig om een muziekje te horen. Rond een uur of tien begint het met huis, tuin en keuken muziek, erg gezellig nog. Via Lenny Kravitz, naar Pearl Jam gaat het dan over in Guns n Roses en Metallica om te eindigen met ACDC en Iron Maiden en Ramstein, dit in combinatie met een tijdstip van 3:00, het gegas van motoren en keihard pratende / lallende buurmannen die om 4:00 hun tent in proberen te gaan, hebben ons doen besluiten de volgende festivalnacht maar aan ons voorbij te laten gaan. Om half 5 leek het redelijk rustig te worden, maar om half 7 was een dronken man alweer hopeloos op zoek naar Rita, wie dat dan ook mag wezen.... Luid roepend, fluitend, druk gebarend met z,n armen en handen om duidelijk te maken dat het wel heel ernstig was dat Rita zoek is.

Tent ingepakt en op naar Faro, waar we hebben kunnen proeven van de typisch Portugese gerechten gebakken varkensoren en varkenstestikels. Verder hebben we de kathedraal met bijbehorend museum bezocht; veel pracht en praal en als klap op de vuurpijl het relikwie van de twee onderarmen van Sint Bonifatius.

Daarna door de binnenlanden gefietst naar de camping in Quarteira. Onderweg kwamen we door de elitebuurt; kasten van huizen met zwembaden, dikke wagens en kouwe kak. Om drie uur lagen we lekker aan het strand.

3 juni

Heerlijk geslapen en om een uur of negen hadden we weer alles ingepakt. Vandaag een hele mooie tocht gereden via Loulé, Salir, Alte naar Albufeira, waar we nu aan het zwembad zitten. Steeds 15-20 km fietsen, ff rondkijken en een happie doen en weer door, over heuvels, langs sinaasappelplantages over kleine kronkelweggetjes.

Vanavond in Albufeira gegeten, super toeristisch centrum, 1000 restaurants en barretjes, voor de afwisseling wel leuk.

4 juni

Fietsen naar Silves, een mooi stadje met een groot kasteel. We hebben even in de kathedraal gekeken en door naar de camping in Ferragudo. maps.me leidde ons over onverharde paadjes waar we vol met schrammen door overhangende prikkels onszelf doorheen gewurmd hebben.

De dame bij de receptie had iets belangrijks te doen, want toen we voor haar neus stond, ging ze eerst nog tien minuten door op haar computer. Daarna zei ze dat we eerst maar naar de plekjes moesten gaan kijken en als het goed was maar terug moesten komen om in te checken, de plekjes waren nogal ver..... Daar hadden we weinig zin in, wat kan er zo belabberd zijn aan een campingplek dat we het niet goed genoeg vinden, dus hebben we gezegd dat we het wel aandurven zonder inspectie. Ze bleef aandringen dat het beter was om eerst te gaan kijken, want we moesten eerst betalen, tsja logisch als je incheckt, maar oké..... Leuk als je je gasten zo hartelijk ontvangt!

Na opzetten van de tent zijn we naar het strand gegaan in Portimão. Spectaculaire plek met mooie geel, bruin en rode rotsen, lichtbruin zand en blauwe zee. Vervolgens bij ons in het dorp een dagmenu naar binnen gewerkt waarbij we onder andere vis van een gloeiend hete steen kregen, al sissend werd de boel voor ons neus gezet, slabbetje om en smullen maar. Bij het afrekenen een heerlijke amandellikeur en daarna weer naar ons tentje. We hebben een plek van ongeveer 200 m2 en een privétoiletgebouw, dus geen last van lallende buurmannen of motorengegas hier.

5 juni

Een dag strandhoppen. Eerst op het gemak ontbeten en daarna op de fiets gestapt. Eerst naar Praia Marinha, een van de mooiste stranden in de Algarve. Bijna wit zand met op de achtergrond de grillige steile rotsen in alle kleuren van geel tot bruinrood. Het was prima weer dus we hebben eerst maar eens een uurtje liggen bakken.

Vervolgens zijn we naar praia de Benagil gelopen, een kilometer of drie klimmen en klauteren, super mooie tocht. Onderweg fantastische uitzichten over de rotsen en kraakblauwe zee, af en toe heerlijke geuren van de thijm die langs het pad groeit.

Op praia de Benagil hebben we weer een uurtje liggen bakken en zijn toen weer teruggelopen en hebben we weer genoten van de uitzichten. Zo vloog de dag voorbij en zijn we weer teruggefietst naar de camping, door de chique villawijken met 2e huizen voor de rijken der aarde.

‘s Avonds hebben we weer de tocht ondernomen naar het dorp om weer bij dezelfde Italiaan te belanden, gisteren hebben we tenslotte heerlijk gegeten en de bediening was erg aardig. Het kostte we ff wat moeite, want eerst zijn we gaan zitten bij een andere toko, maar toen we de kaart bekeken hadden we toch zoiets, “voor minder kunnen we gezelliger eten waar we gisteren waren”, dus zijn we verkast. Weer dezelfde super vriendelijke bediende die genoeg Nederlands sprak om ons in het Nederlands te kunnen helpen met af en toe wat Engels “I apologize my lady”, zo begon elk gesprek.

6 juni

Vanmorgen zaten we om een uur of 9 op de fiets. We zijn via Monchique naar Lagos gefietst 75 kilometer voor hemelsbreed ongeveer 12 kilometer, maar de moeite van het omrijden waard. Monchique is een leuk dorp, we moesten er wel 450 hoogtemeters voor de hoogte in, maar gelukkig niet al te steil, en het was bewolkt dus niet zo warm.

Op de terugreis zijn we via Caldas de Monchique gefietst een heel klein dorpje wat vooral draait om de thermen die daar zijn gebouwd rond de warmwaterbronnen. In de Lonelyplanet werd dit dorp omschreven als lijkend op het dorp uit “the truemanshow”, voor degenen die deze film gezien hebben, dat klopt; een dorpje wat lijkt te zijn afgesloten van de buitenwereld, helemaal perfect, zodat het een decor lijkt.

Vervolgens een heerlijke afdaling door een gebied wat kaal was van de bosbranden van eerdere jaren en uiteindelijk dus in Lagos beland. Een erg leuke stad met fraaie oude binnenstad. Voor het eerst deze vakantie zijn we bij de Mac beland voor een macflurry. Vanavond hebben we zelf gekookt, iets wat we onszelf elke dag voornemen, maar wat vaak toch niet gebeurd omdat we dan bij een gezellig restaurant belanden, waar je voor niet eens zoveel extra kosten ipv zelf koken bediend wordt. Toch is het dan weer hartstikke leuk om zelf een beetje te klooien op het gasje met een lekker wijntje erbij!