09-08

Heel de nacht getik van de regen op de tent, dat slaapt prima. Onze nieuwe tent is perfect waterdicht, dus ons kan niks gebeuren. Vanmorgen is het zo goed als droog, maar de tent is nog zeiknat, dus die gaat zeiknat de tas in. Vandaag langs de Vrbas richting Banja Luka. Het is bewolkt en een graadje of 24, dus perfect om te fietsen wat mij betreft, Anne verlangt na twee dagen al weer naar de dikke dertigers en volle zon. De rivier is soms breed, soms een soort van stuwmeer en soms snelstromend als hij door een smal stuk canyon geperst wordt. Steeds aan alle kanten bos en weelderig groen. De eerste 25 kilometer geen dorpjes, alleen de rivier, bos, af en toe een auto en wij.

Na een tussenstop bij de Krupa falls, waar maar net genoeg water door stroomde om de watermolen aan de gang te houden waarmee op ouderwetse wijze graan gemalen werd, komen we bij onze ‘camping’. Een vriendelijke man veert op vanuit z’n stoel als we aan komen fietsen, we krijgen allebei een vriendelijke handdruk en we mogen in zijn achtertuin de tent opzetten, pal aan het water van de rivier. Er straat nog één camper in z’n tuin, maar dat is het wel zo’n beetje wat camping bezoekers betreft. We klappen de natte tent snel uit, zodat hij weer een beetje kan drogen.

We vereren de plaatselijke buurtsuper nog met een bezoek om ontbijt bij elkaar te scharrelen voor morgen. Wat fruit, waaronder drie bananen, maar als ik af wil rekenen komt er een oud baasje nog een banaan brengen; we verstaan geen woord van wat hij zegt, maar volgens ons kwam het er op neer dat we met 2 personen natuurlijk geen 3 bananen kunnen kopen, allebei 2 stuks, 3 bananen kan je niet fatsoenlijk verdelen.

10-08

Vannacht de hele nacht weer regen. Toen het vanmorgen om een uur of half acht droog werd, kropen we de tent uit, maar we waren er nog niet goed en wel uit en het begon al weer te spetteren. Heel langzaam gegeten, nog wat gelezen en tv gekeken, en toen werd het bijna droog, dus hebben we de spullen gepakt en zijn vertrokken.

Eerst naar Banja Luka, waar het weer begint te stortregenen, dus we doen een bak koffie. Na twee uur met ons ziel onder de arm wachten, wordt het eindelijk een soort van droog en stappen we weer op de fiets. 50 kilometer rechtdoor, een saai vlak landschap, de bergen hebben we achter ons gelaten. Het is dus een beetje verstand op nul en trappen met het spul. Iets meer dan twee uur later kloppen we aan bij ons appartementje. Een super vriendelijke eigenaar wil onze natte tent wel te drogen hangen aan z’n waslijn en ons kamertje hangt inmiddels helaas vol met natte was; aan de lampen, tv, gordijnrails en alles waar we maar iets aan kunnen hangen.

Morgen steken we de grens over, dus we gaan nog ff lekker uit eten en maken onze laatste Marken op bij de supermarkt en gaan lekker tukken.

11-08

Vanmorgen weer zon gelukkig. We pakken de redelijk droge spullen in, laatste natte dingen gaan onder op de tassen achterop en drogen daar voor het laatste stukje.

Vandaag gelukkig een minder saaie weg dan gisteren; eerste stukje richting de grens met Kroatië, daar schuiven we onze fietsen vooraan in de rij tussen de auto’s en scoren nog een stempel in onze passen. Vervolgens kronkelen we over een heuse fietsroute langs de rivier richting de camping. Onderweg zien we nauwelijks mensen, gelukkig kunnen we in een klein dorpje een minimarkt vinden waar we wat brood en zowaar groente en pastasaus voor het avondeten kunnen bemachtigen. De minicamping is naast een super leuke boerderij die gebruikt wordt als restaurant en waar je ambachtelijke streekproducten kan kopen. Op het terrein zitten zeker een mannetje of 20, meer mensen dan dat we de hele dag gezien hebben.

We lullen even met een gezellige Belg die op de fiets reist en ook net aankomt en later met een fantastisch Belgisch vrouwtje van 65+, die alleen met de camper aan het rondtrekken is. Sinds haar pensioen heeft ze een nieuwe camper gekocht en reist 6 maanden per jaar rond.

12-08

Af en toe eventjes wakker geweest van blaffende honden, maar steeds weer snel in slaap dus uiteindelijk goed uitgerust. We laten de condens van de tent verdampen in de zon en pakken em weer in. Voor we vertrekken worden we op ons buurvrouwtje geattendeerd op de pruimenboom op de camping die boordevol rijp fruit hang, dus we vertrekken met een tas vol met grote rijpe pruimen. De hele dag hebben we ons al fietsend verlekkerd met het vooruitzicht op kippenbouten gestoofd in pruimenprut.

Daarna nemen we afscheid van onze Vlaamse fietsvriend die in twee weken van Albanië naar Italië fietst, dus vandaag wel dezelfde kant opgaat als wij, maar nog wat kilometertjes meer voor de boeg heeft.

We fietsen door het (letterlijk en figuurlijk) platte land van Kroatië naar Zagreb, langs de Sava. Om ons heen in goede staat verkerende en vervallen boerderijen en alles daartussenin. Vakkundig gemaakte houten onderkomens, dikke balken en mooie zwaluwstaartverbindingen. De omgeving is vruchtbaar, er groeit veel mais en takken van fruitbomen moeten gestut worden zo zwaar zijn ze beladen met fruit. Op de daken van de boerderijen zitten veel ooievaarsnesten, overal om ons heen horen we het geklepper van de ooievaars.

De route kronkelt langs de rivier, dus over 76 kilometers hemelsbreed hebben we 114 kilometer nodig, maar ze glijden als vanzelf onder onze zoevende wielen door, het is vlak, weinig wind en be zorgen op tijd voor brandstof. Vlak voor de bestemming pikken we een Spar mee, waar we twee gebraden kippenpoten en groenten bemachtigen voor ons pruimen-kip-prutje. Een liter goedkope Kroatische rode wijn maakt het helemaal af. We zetten snel de tent op, op het trekkersveld, en gaan kokkerellen. Verbazingwekkend dat je op een éénpittertje net zo lekker, of misschien wel lekkerder kan koken dan in onze keuken thuis, die van alle gemakken voorzien is, maar waar je dus best zonder kan.

13-08

Vanmorgen werden we weer wakker met regen. Gelukkig werd het snel droog en konden we de tent uit voor vers brood bij de bakker. Vervolgens hebben we Zagreb, de hoofdstad van Kroatië verkend. Een super mooi oud centrum, mooie gebouwen en een lekkere sfeer. Het is al leuk om gewoon een beetje door de stad te slenteren, en af en toe een koffietje te pakken.

Verder nog een van de mooiste begraafplaatsen van Europa bezocht; prachtige ingang, oneindig veel oude en nieuwe graven, vaak grote familiegraven waar de volgende personen alvast op de stenen gegraveerd waren, maar dan zonder einddatum. Prachtige bomen die schaduw en koelte geven, al met al een vredig, rustige, aangename plek

De camping ligt op 16km buiten de stad, dus het is perfect dat we lekker met de fiets naar het centrum kunnen fietsen. Er is redelijk de best gedaan om een fietststad te maken van Zagreb, alleen jammer dat de fietspaden steeds stoepje op, stoepje af gaan bij elke zijstraat, dus eigenwijs als we zijn, hebben we de fietspaden genegeerd en over de weg gefietst.

Vanmiddag onze kuna’s opgemaakt want morgen gaan we Kroatië al weer verlaten om Slovenië binnen te gaan.

14-08

Vanmorgen dus op naar de grens; maps.me stuurt ons gelijk over een prachtig fietspad waar we lekker overheen zoeven. We gebruiken vaak deze app om de route te zoeken, en worden meestal niet teleurgesteld en vaak verrast met leuke fietsroutes.

Als we een uurtje onderweg zijn, worden we een doodlopende straat ingestuurd, waar we volgens de kaart doorheen zouden moeten kunnen. Een stukje verder staat er een soort hek met een poort die open staat en waar we dus zo doorheen kunnen fietsen. Even later komen we erachter dat dit de grens was, maar rijden gewoon door “het zal wel goed zijn”. Nog geen kilometer verder hebben we de politie achter ons aan, we stoppen en moeten onze passen laten zien. Weten jullie dat je illegaal het land in bent gekomen? Niet echt gerealiseerd….. volg ons maar terug naar de grens, dan zetten we jullie er weer uit. We vinden het nog wel grappig, onder politie-escorte het land uit gezet, goed verhaal….. 200 meter verderop stoppen ze weer en stappen uit. “We hebben overlegd met onze chef, jullie zijn in overtreding en dat kost je een boete”. Hebben we eerder wel eens gehoord en meestal komen we er met een beetje dom kijken en zielig doen onder de boete uit, nu niet dus.

“OK, dat is shit”

“Yes, big shit, that will cost you €400”

“What, so much, that cannot be true!”

“Per person”

“What, that’s our budget for two weeks”

“You have to pay now, cash, do you have €800?”

“No, of course not”

“Than at the pump is an ATM, you can go get the money and after that you get your passports back”

“Is it possible to stay a night in jail in stead of paying?”

“No, this is Slovenia, we want money”

Hoe zielig we ook doen en hoe moeilijk we ook kijken, ze zijn onvermurwbaar, dus er zit niets anders op dan naar die f****ing benzinepomp te fietsen, f****ing €800 te pinnen en dat te overhandigen aan die f****ing agenten. Goede binnenkomer in Slovenië.

In ruil voor een dikke stapel gloednieuwe flappen van €20, die maar nauwelijks door de gleuf van de ATM pasten, krijgen we een keurig uitgeschreven proces verbaal en onze passen terug. Één voordeel, de afhandeling van de administratie bij de grens hebben ze voor ons gedaan, we hoeven niet in de rij te wachten.

Gelukkig kunnen we redelijk snel de knop van het onterechte gevoel omzetten. Die gasten blijven een stelletje eikels natuurlijk, maar misschien hadden wij ook gewoon beter op moeten letten, het is niet anders, een duur goed verhaal.

Daarna genieten we van de fietstocht door Slovenië, prachtig glooiend landschap, mooie huizen, prachtige fietspaden, alles ziet er keurig uit, waar halen ze het geld vandaan zou je zeggen…..